Deel 44 / Caño Negro – Guanacaste – Nicoya Peninsula - Playa Samara – La Cruz – Finca Cañas Castilla

Een belangrijk beschermd moerasgebied is het natuurreservaat Caño Negro. De beste manier om dit gebied te bezoeken is per boot. We hadden geluk, we waren de enige toeristen die dag op de boot. Zo konden we in alle rust genieten van de vele krokodillen en watervogels.

Minder genieten was de weg terug uit het moerasgebied. De brug bleek voor onbepaalde tijd onderbroken. Geen probleem, zei men! Een “kleine omleiding van 30km” was voor ons een hel … Hier kon men beter een Jeep hebben. Maar toch hebben we ons er zonder brokken doorgewrongen. Dat was even zweten!

Mooie beelden om zo die ananas velden te zien, maar de impact op de natuur is in deze streken zeer groot. Vooral door het gebruik van chemicaliën en monokultuur.

In de streek van Guanacaste groeit er in de zomer eigenlijk niets. Alles was kurkdroog en schroeiheet (43°). Moedig van die cowboy om z’n paard te vervangen door een fiets. Het enige water dat wij zagen was bij het oversteken van de Río Tempisque via de “Puente de la Amistad”.

Dit is het prachtige aan Costa Rica, de afstanden zijn kort. Op enkele uren kan men van de bergen naar de kust. Zo hebben wij gekozen voor het palmenstrand van Samara op het schiereiland van Nicoya. Kamperen kan men hier bijna op het strand. Wel uitkijken voor de kokosnoten waar men de camper parkeert. Rudi probeerde de Stille Oceaan in bedwang te houden maar de golven zijn wild en niet te stillen. Dag en nacht hoort men het gedreun van de golven maar de surfers houden hiervan. De brulapen in de palmbomen overstemmen af en toe dit gedreun. Op de camping hadden we een leuke ontmoeting met het Vlaamse koppel uit Lommel op de moto. Zij reizen van Alaska tot Vuurland! Het leven op het strand in Samara was ook gezellig, vooral ’s avonds toen het kaarslicht werd ontstoken in de strandrestaurants.

Onze laatste halteplaats in Costa Rica is een echte topper. Nog nooit waren we zo ontspannen dicht bij de natuur. De brul en slingerapen komen tot aan de camper. Vanaf het mooie terras van de Finca Cañas Castilla kan men het leven van de krokodillen in de “Sonzapote rivier” gadeslaan. De luiaard in de boom beweegt wel niet veel maar indien hij in actie komt is het fascinerend om z’n langzame bewegingen te observeren. Op de Finca hebben ze een kleine baby luiaard gevonden die men nu al 6 maanden met de hand voederen. Op de vele wandelpaden door het 680.000 m² grote landgoed ziet men mooie fauna en flora. Guido heeft handen vol met het onderhouden van het landgoed en hoeden van paarden en koeien. Aagje zorgt iedere avond dat de gasten van de camping en de bungalows een lekkere maaltijd voorgeschoteld krijgen. Hier zouden we gemakkelijk nog wat langer kunnen blijven maar Nicaragua wacht op ons … Adios, tot de volgende!